Achtergrond van mijn praktijk

Als 17 jarige kwam ik solliciteren op de Kweekschool voor Vroedvrouwen. Dat was in 1996. Hoe ik erbij kwam om vroedvrouw te willen worden, weet ik nog steeds niet. De school twijfelde vanwege mijn leeftijd, maar heeft me toch toegelaten. Achteraf hoorde ik dat mijn moeder 3 keer in haar leven gesolliciteerd heeft voor de school, en 3 keer afgewezen...

Tijdens de opleiding was het vooral de fysiologie en pathologie waar de nadruk op lag. Deze rugzak aan kennis en vaardigheden is heel handig, maar pas toen ik zelf moeder werd, leerde ik hoe veel het ouderschap doet met je eigen gevoel en kijk op de wereld. We hebben tijdens de studie een aantal lessen gehad over waterbevallingen en de baarkruk, iets waar ik direct enthousiast van werd. Na een stage met een klasgenoot in Engeland, waar de complicaties van waterbevallingen uitgebreid aan bod kwamen, voelde ik me zeker om vrouwen in alle houdingen te kunnen begeleiden.

Na 3 jaar werken en zelf moeder worden, besloot ik dat een eigen praktijk beter bij me paste; vertrouwen krijgen in elkaar, weten wie de ander is, ruimte kunnen geven aan de bevalling. Meer kijken naar de moeder, de vader en de baby en daar beleid op maken. De meeste bevallingen lopen anders dan gedacht en dat is ook het mooie van een geboorte. We kunnen niet alles controleren in het leven en dit loslaten is ook een start van de babytijd. Babies zijn zo oncontroleerbaar als wat!

Een eigen praktijk heeft me ook stress gegeven. Ik kreeg onze 2e dochter, ging uit elkaar met hun vader en heb sinds 2008 een samengesteld gezin met Kees, waarin nog een 3e dochter is geboren. Het gezinsleven met kleine kinderen combineren met de 24/7 bereikbaarheid is niet altijd even ontspannen. Regelmatig is het een heel geregel om ineens naar een bevalling te moeten gaan en de kraambedden in te plannen. Gelukkig heb ik een fijne man die heeft gekozen om het gezin op te vangen als ik weg moet. Toch wegen de voordelen ruimschoots op tegen de nadelen van de bereikbaarheid!

Kees en ik wonen sinds 2008 samen met onze dochter Freia en de helft van de tijd met onze andere dochters Rossa en Kiri. Een samengesteld gezin is regelmatig hard werken en in onze relatie zijn we ook al het nodige tegengekomen. Het klappen van de zweep zit volgens mij achter iedere voordeur.